NIEUWE INZICHTEN OVER CASTREREN EN STERILISEREN.   

(Naar Dr. Brigitte Mordan-Grimm)

Waarom zouden onze honden niet langer routinematig gecastreerd of gesteriliseerd moeten worden, wat vaak al bij controles op jonge leeftijd door de dierenarts aangekaart, zelfs geadviseerd wordt. Dr. Michelle Kutzler, een van de leidende dierenartsen op dit gebied en verbonden aan de Universiteit van Oregon in de VS verklaart als volgt waarom het behandelen niet meer als standaard optie overwogen zou moeten worden. (Deze gewoonte is rond de jaren 70 van de vorige eeuw uit de VS overgewaaid, maar had daar als hoofdreden het indammen van de enorme hoeveelheid zwerfhonden.) Uit een 10 jaar lopend onderzoek in Italië is zelfs gebleken dat het statisch niet uitmaakt wat de doodsoorzaak van honden is of het rashonden, kruisingen, gesteriliseerd of ongesteriliseerd betrof.

Wanneer we de testikels of eierstokken verwijderen, verwijderen we ook het hormonale terugkoppelsysteem aangaande het testosteron- en oestrogeengehalte naar de hypofyse en de hypothalamus in de hersenen. Dit heeft als gevolg dat de lichaamsweefsels blootgesteld gaan worden aan hoge dosissen van het LH-hormoon (luteïniserend hormoon). Dit hoge gehalte LH stimuleert continu receptoren in de huid, schildklier, blaas, pezen, en de witte bloedlichaampjes wat resulteert in een verhoogde kans op chronische ziekten en tumoren bij gecastreerde dieren. (b.v. Overgewicht, diabetes, schildklierproblemen, artrose en vachtproblemen.)

Deze wetenschap is relatief nieuw (tot 10 jaar geleden was hier weinig van bekend.) Een omwenteling in de gedachtegang ten aanzien van het steriliseren van honden heeft zo langzamerhand prioriteit gekregen aangezien nog steeds op grote schaal het advies gegeven wordt om zo snel mogelijk te steriliseren  waarbij alleen de “voordelen” genoemd worden door de dierenarts en zelden of nooit de nadelen, zeker niet die op lange termijn. Daarbij komt dat volgens “de wet dieren” het zonder directe  medische noodzaak het castreren van zoogdieren niet is toegestaan. Medische noodzaak is op zich natuurlijk een ruim begrip, waarbij gedrag en/of omgevingsfactoren een “laatste redmiddel” zou kunnen zijn, maar alsnog geen garantie voor het verwachte resultaat.

Je brengt je kinderen toch ook niet naar de dokter voordat ze gaan puberen…….

Bron: https://dogzine.nl/nl/dossiers/castratie